love love love

Ciało ludzkie jest szczytem Bożego stworzenia-z tego wypływa jego godność i powołanie. Człowiek nie ma/nie posiada ciała-człowiek jest ciałem—ciało jest osobą.

Ciało poprzez jego widzialną męskość/kobiecość zdolne jest uczynić widzialnym to co niewidzialne, Duchowe i Boże. Ono zostało storzone po to aby przenieść w widzilną rzeczywistość świata.

Ukryta w Bogu odwieczna tajemnice aby być jej znakiem—zostaliśmy stworzeni  na obraz i podobieństwo Boga—funkcją obrazu jest odzwierciedlać tego czyim jest obrazem    odzwierciedlać

Swój pierwowzór.

Jan Paweł II—jednostka jest obrazem ale jeszcze lepiej, głebiej odzwierciedlać Jego istotę

Wspolnota osób—kobieta i meżczyzna a ściślej zjednoczenie kobiety i mężczyzny

Człowiek staje się odzwierciedleniem Boga w akcie KOMUNII              dlaczego?

Bo Bóg taki jest-  nie jest kobietą ani mężczyzną  jest RELACJĄ

Bóg jest KOMUNIĄ    OSÓB     tzn. że nie jest sam jeden jak palec, ale jest jednością trojga  

Duch Swiety         Syn           Ojciec

BÓG        JEST             MILOSCIA

Wyobraźmy sobie najbogatszego, najwspanialszego Ojca na świecie. Ma wszystko o czym tylko możemy sobie pomarzyć, wymyślić. Ojciec ten wszystko co ma, co go jakoś najglębiej określa Oddaje oczywiście Synowi             nie mówi do Syna:moje, wara ci od tego idź, zarób, zapracuj

Pokaż że się nadajesz, udowodnij że zasługujesz    nie nie nie    Ojciec od razu wszystko co ma Oddaje Synowi a Syn widząc jakie to wspaniale, zachwycony przyjmuje miłość Ojca i co robi?

Chowa ją do kieszeni? ukrywa? ucieka? Nic z tych rzeczy. Natychmiast to co otrzymał z powrotem Mu oddaje. Ta miłość krążaca między nimi, bezinteresowna, niczym nieskrępowana jest tak poteżna

Tak wielka że jest trzecią Osobą—Duchem Swietym….jakie to genialne! czysta, bezinteresowna miłość

Tak sobie krąży pomiędzy nimi Dwoma, Byle jej nie zatrzymać dla siebie. byle się nia podzielić, oddać

Rozdać jakby nieco parzyła ich w ręce

Cóż to jest za BÓG!!!

I teraz uwaga!mega news: My też tak możemy        jesteśmy stworzeni na obraz takiego wlaśnie Boga  a to oznacza że my też tak potrafimy kochać i że tyko wtedy kiedy tak będziemy kochać będziemy naprawdę szcześliwi - w jaki sposób? Własnie poprzez nasze CIAŁO

A dokładniej przez zjednoczenie ciał przez stawanie się jednym ciałem. Taką właśnie jednością mają być małżonkowie. Zobaczcie jak zbudowane są ciała mężczyzn i kobiet----tam wszystko do siebie pasuje. Doskonale się uzupełnia. I to nie jest wzięte z kosmosu. Bóg stworzył nas jako kobietę i mężczyznę abyśmy mogli być obrazem Jego Miłości stając się autentycznym darem dla siebie nawzajem.

Jan Paweł II powie nawet że sens ciała mężczyzny można znaleźć tylko w odniesieniu do ciała kobiety

I na odwrot

                                                                        Dziecko

                      Kobieta                                                                  Meżczyzna

W ten sposób miłość seksualna staje się w jakimś sensie ikoną czy ziemskim obrazem wewnetrznego Życia Trójcy Świętej-------może prościej      Bóg sam wewnątrz siebie przepełniony miłością mówi:

Stwórzmy człowieka, stworzmy kogoś kto kochałby tak jak my    mówi”stworzmy” a nie”stworze”

l.mnoga sugeruje ze Bóg jakby wewnątrz siebie rozmawia zastanawia się  co wskazuje na relacje miedzyosobowa. Stwarza mężczyznę który spośród miliona kobiet wybiera te jedną jedyną oddaje jej wszystko co ma, kim jest, swoje emocje, uczucia,psychikę, ciało, dobra materialne. Ona to przyjmuje zabiera i biegnie do nastepnego????? Nic pobobnego!!!!!! Robi dokładnie to samo co on oddaje mu wszystko co sama posiada, każdy aspekt swojego życia. Z tej miłości miedzy nimi rodzi się dziecko.

Zobaczcie jak genialny jest Bóg

B   Ó  G                        J    E   S     T                                    M    I      Ł      O    Ś      C     I      Ą

Powstaliśmy z miłości   ON od początku nas chciał zapragnął, nie z kaprysu, przypadku czy nudy

Prawda jest ze chcemy kochać i drugiemu siebie oddać. Adamowi  patrząc na Ewe ani przez myśl nie przeszło aby potraktować ją przedmiotowo, wykorzystać—to raczej on pragnął jej ofiarować siebie.

Grzech sprawił że nie patrzymy już na siebie z takim zachwytem, pragnieniem afirmacji drugiej

   soby Teraz raczej chcemy posłużyć się nią aby to nam było dobrze. Wcześniejsza miłosc która zawsze mowi"daj"                                             zastąpiona została pożądliwością która mówi  "bierz"

Sytuacja w której obecnie się znajdujemy rzeczywiście nie napawa optymizmem. Nie jesteśmy jednak całkiem na pozycji straconej. Jestesmy zbawieni, odkupieni-----------to jest nasza perspektywa

Nasza pożądliwość,chciwość i pycha tego swiata już zostały przezwyciężone -----------na krzyżu przez Pana Jezusa------czy to oznacza że mamy ukrzyżować swoje pożądliwości, namiętności? Nie koniecznie

Wystarczy je odpowiednio ukierunkowac….Bóg mówi: "nie pozadaj"  "kochaj"

Milość zaspokaja  pozadanie zasze chce wiecej i dlatego nigdy nie może powiedziec”dosc”

Dosc w braniu cudzej własności, cudzej żony, cudzych pieniędzy.Milosc tez mowi”nigdy dosc”ale

W kochaniu dawaniu,oddawaniu również zycia za drugiego.Adam chcial Ewie ofiarowac siebie

Pod względem materialnym niczego mu nie brakowało. Przenosząc to na dzisiejsze realia: miał piękną Wille, wyborne jedzenie dobrą furę i kupę kasy. Czego więc mu brakowało? Dokladnie tego samego czego dzisiaj brakuje człowiekowi, który opasałsię wszystkimi możliwymimaterialnymi gadżetami

                              Czego mu brakowało?

Czy coś w tej kwestii w dzisiejszym świecie się zmieniło? Dzisiejszy świat powie ci: chcesz być szcześliwy—spełniaj się, realizuj swoje plany, rozwijaj się nawet kosztem drugiego, idź z kimś za kimś dopóki cię nie zmęczy i dopuki nie będzie za wiele od ciebie chciał. Przekaz jest bardzo klarowny

Szczeście to ty Sam musisz uczynić siebie szczęsliwym…..i to jest najwieksze niebezpieczenstwo, najwieksze kłamstwo—ponieważ nie tak zostaliśmy stworzeni ,wymyśleni. Adam  pierwowzór

Kazdego czlowieka spelnial się pracowal wogrodzie panowal nad zwierzetami swiatem przyrody

A jednak do momentu spotkania Ewy nie czul się ani szczesliwy ani spelniony……….Dlaczego?

Dlatego ze czlowiek jest przede wszystkim dla drugiego.Jezeli cialo i seks maja obwieszczac zjednoczenie z Bogiem a jednoczesnie istnieje wrog [szatan]który chce nas oddzielic od Boga

To co będzie atakowal?Jezeli chcemy się przekonac co na tym swiecie jest najbardziej swiete

Wystarczy tylko zobaczyc co profanuje się najbardziej agresywnie……Wrog nie jest glupi wie ze cialo i seks maja proklamowac boska tajemnice.Z jego perspektywy ta proklamacja ma być zdlawiona

eba powstrzymac mezczyzn i kobiety przed tym by rozpoznawali w swoich cialach tajemnice Boga

Ile razy już to slyszales? Czy ta prawda  nie jest już tylko sloganem oklepanym? Ile ludzi tyle wyobrażen

Jaki ten Bóg jest    a Bóg pokazal nam bardzo wyraźnie czym jest miłość………pokazał na krzyżu

Bóg stworzył nas istotami wolnymi i caly czas szanuje nasza wolna wole….Moglibysmy być robotami

Automatycznie wykonujacymi dobre uczynki  zaprogramowanymi na dobro---ale gdzie  tu wolnosc???

Bóg nie zachowuje nic dla siebie..nie stawia warunkow nie robi egoistycznych kalkulacji  nie mowi”jakbedziesz grzeczny to Cie zbawie i pokaze Ci niebo.Dam Ci duzo ale na pewno nie wszystko a już na pewno nie Siebie Nie tak zachowuje się Bog111Nie moglł  j uz oddac nam nic wiecej oddal samego siebie.W milosci chodzi  wlasnie oto …nie wystarczy ze cos komus dasz—czas ,pieniadze,usmiech.Chodzi o to żeby

C Ó Ż      ZA        W S P A N I A Ł Y              B Ó G !!!!!!!!!!!

Wojtyla powie ze

Człowiek będacjedynym na świecie stworzeniem ,któregoBóg chcial dla niego samego,nie może odnalezc się w pelni inaczej jak tylko przez

 b e z i n t e r e s o w n y        d a r        z     s a m e g o      s i e b i e

Czlowiek nie może funkcjonowac inaczej niż w relacj do drugiego.Czlowiek jest wezwany  do milosci i w tym realizuje swój obraz i podobienstwo  do Boga.Dla czlowieka jest istotne żeby być DLA kogos i ze jest ktos kto by był dla niego.Milosc ta wypowiada także poprzez cialo.Przez cialo mowisz ze jestes darem dla kogos –bo na tym polega milosc:nie ze”cos” dajesz tylko ze dajesz SIEBIE. Bóg nie dał nam „coś” tylko dal nam SAMEGO  SIEBIE…..

Stanislaw Sojka spiewa:Na mily Bóg  zycie nie tylko po to jest by brac   zycie nie po to by bezczynnie trwac i aby zyc siebie samego trzeba dac

Jeżeli kochasz tylko wtedy kiedy masz na to ochote----nie kochasz wcale.Antymiloscia osoba uderza w sama siebie.Tylko kochajac osoba się odnajduje i spelnia

Adam i Ewa byli dla siebie darem.Adam patrzac na Ewe widzial ja niejako oczami Stworcy,w sposób calkowicie „przejrzysty”Jej cialo nie zatrzymywalo go na sobie ale komunikowalo bogactwo wnetrzaEwy.Widzieli boski plan milosci i chcieli poprzez ciala wzajemnie się KOCHAC a nie UZYWAC  Poped seksualny,który odczuwali był centralna sila sprawcza milosci na wzor milosci Bozej-------wolnej,wiernej,calkowitej i owocnej.Adam i Ewa nie odczuwali popedu seksualnego jako wewnetrznego przymusu czy instynktu pchajacego ich do egoistycznego zaspokojenia

 Czowiek rodzi się jako istota prymitywna.Nie widzi potrzeb innych----dopiero wychowanieunaocznia mu potrzeby innych.Dzieci wydzieraja sobie zabawki.Poped seksualny w czlowieku tez jest prymitywny----ale czlowiek jest istota duchowo-cielesna.Stworzony na obraz i podobienstwoBoga który jest Duchem powinien kierowac sie

          Z      A   S    A    D     A                 P    A   N    O    W    A    N    I    A                D     U   C   H   A

          N   A   D             C    I    A   L    E     M

To duch ma rzadzic cialem a nie odwrotnie                                        Nie może tak jak zwierzeta które robia to instynktownie,nie może tak jak pies który idzie od jednej samicy do drugiej……………………..

A niestety------spojrzmy co się dzieje dzisiaj.Niejeden mezczyzna tak się zachowuje a potem sam sobie pluje w brode a zona nie potrafi mu wybaczyc choc sama nie jest bez winy----stad rozwody,dramaty…..A można było tego uniknac---trzeba tylko chcieć!!!!Trzeba się zastanowic 2razy

Zanim się cos zrobi::Madr Polak po szkodzie—mowi przyslowie.Trzeba nauczyc się trudnej sztukiopanowywania wlasnego popedu.Czlowiek powinien nauczyc się tej trudnej sztuki już jako nastolatek[Rodzice!!! Kontrolujcie co robia wasze dzieci,z kim się spotykaja”z jakim przestajesz takim się stajesz”]Jeżeli uda mu się przed slubem opanowac to jest dobrym kandydatem na meza bo jest nadzieja ze po slubie zrobi to samo[Dziewczeta!pamietajcie o tym]

Jan PawelI:ku wolnosci wyswbodzil nas Chrystus

Co to znaczy być wolnym?Czesto pojmuje się wolnosc jako swobode ,nieskrepowanie,brak jakichkolwiek ograniczen.A tymczasem wolnosc to nie swawola i trzeba to rozrozniac

Dla czlowieka wolnego seks istnieje jako mozliwosc w zyciu a nie jako koniecznosc czy nie

dajacasieopanowac potrzeba

                                               Zagrozenia  milosci

Wartosc zycia najsilniej przezywa się przez milosc .To ona nadaje zyciu sens.Traktowac milosc jako

Urode zycia znaczy zubozyc znaczenie i zycia i milosci.Rozpatrujac zwiazki miedzy zyciem a milosciaczesto nie dostrzegamy ze miedzy nimi istnieje podobienstwo.Tp podobienstwo dotyczy samej dynamiki zycia i milosci.Mozna rozpatrywac milosc ze stanowiska psychologii,ale na raziewciaz jeszcze przewaza wiedza seksuologiczna nad humanistyczna.Moze warto posluzyc się analogia:

Psychologia wyodrebnila w zyciu ludzkim kilka okresow czy faz rozwojowych przez które czlowiekosiaga dojrzalosc.Sprobujmy przesledzic droge przez która musi przejsc milosc ludzka aby stac się dojrzala.Jest okres w milosci kiedy nie dochodzi ona jeszcze do glosu.Jest to okres ludzkiego dziecinstwa w którym wiezy uczuciowe z ludzmi  lacza dziecko na innej plaszczyznie.Przywiazuje się do rodzicow jako otrzymujacy również do przyjaciol  do przyjaciol jako biorca.w tym samym czasiedziecinstwa rozwija się w ukryciu zarodek milosci która kiedys zrodzi malzenstwo i rodzine.Czasem jeszcze przed  okresem dojrzewania plciowego pojawia się pierwsze oznakigotowosci do milosci-jeszcze nie majacej partnera.Najczesciej sa to zainteresowania miloscia ,marzenia i tworzenie mglistego obrazu przyszlego adresata tej milosci.z czasem pojawia się już wyraznie  szukanie milosci i wszystkiego co się z nia wiaze w otaczajacym swiecie w literaturze sztuce a nawet szukanie  czlowieka którego można by było ze soba zwiazac przy sobie zatrzymac.Ukryte zycie miloscijest zagrozone tym.zr może zostacutrwalone w postaci,która nie ma szans na realizacje w zyciunato aby powstal wwyobrazni pewien obrazmilosci,szukamy elementow z ktorrych moznaby go pozniej ulozyc.utworzyc.Nasza kultura wspolczesna sporo ich dostarcza------także  dzieciom

Nawet te bodzce kulturalne które nie sz przeznaczone dla dzieci,które sa  propozycja przemyslen dla doroslych sa odbierane przez ludzi calkiem mlodych.ktorzy wtedy nasycaja się obrazami milosci wrecz patologicznej niekiedy,skazanej na smierc.czasem marzenie o milosci  przybiera ksztalty nazbyt konkretne i gotowe.Wowczas marzenie staje się tworzeniem sobie roli.Mlody czlowiek zamiastprzygotowywac się do milosci zastanawiac się co to znaczy kochac,zamiast myslec o tym czy sam  taki jaki jest jest godny milosci czy on sam taki jaki jest dla innych jest w stanie kogos pokochac tworzy sobie pewna „role do zagrania” rezyseruje gre która realizuje spotkawszy odpoweidniego czlowieka.Te role które powstaja w wyobrazni sa najczesciej zlepkiem obrazow ogladanych w filmiespotkanych w ksiazce—czasem pochodza z opowiadan mniej lub bardziej prawdziwych  czasem pochodza z obserwacji  przy czym trzeba zdac sobie sprawe z tego ze to co w ludzkiej milosci można zobaczyc to bardzo niewielie i najmniej istotne.Jezeli mlody czlowiek z tych wszystkich doznan i bodzcow nie przezytych stworzy sobie wyobrazenie przyszlej milosci i zechce je pozniej realizowac może natrafic na  bardzo duze trudnosc.Juz wtym okresie ukrytej milosci na pograniczu dziecinstwa i dojrzewania może się wytworzyc wada polegajaca na przyjeciu postawy oczekiwania.Przeciez w tym wieku czlowiek jest biorca Gotowe wytwory wyobrazni staja się przedmiotem oczekiwania---„Taki powinienbyc ten którego ja pokocham……tak będę się zachowywala w milosci……tego może oczekiwac ode mnie wybrana dziewczyna  …tego się po niej spodziewam.Rzeczywistosc bardzo rzadko spelnia takie oczekiwania.W jaki sposób chronic milosc przed”wadami wrodzonymi”?przez mowienie o milosci,nawiazywanie kontaktu miedzy pokoleniami aby wlasnie dojrzali przekazywali mlodziezy  wlasciwe obrazy milosci.To co nam przekazuje sztuka nie zawsze jest dojrzale a często patologiczne.To co przekazuje nam piosenka która jest jak gdyby poslem wiedzy o milosci najlatwiej trafiajacym do mlodego czlowieka nie jest obrazem dojrzalej milosci:”przychodzi i odchodzi………….”Tymczasem ta milosc kiedys się staje.Powiedzmy ze wchodzi w okres narodzin i dziecinstwa.Milosc w okresie swego dziecinstwa posiada pewnecharakterystyczne cechy---pierwsza z nich jest ogromna intensywnoscprzezywania-podobnie jak dziecko przezywa swiat i swój kontat z nimcalym soba,bez reszty tak i milosc w pierwszym okresie angazuje calego czlowieka.Staje się z miejsca sprawa absolutnie najwazniejsza niemalze jedyna.Przy tym intensywnosc o wiele mniej dotyczy kontaktow z prtzedmiotem milosci anizeli przezywania samej milosci  samo uczucie fascynujeo wiele bardziej anizeli czlowiek.I bardzo często przez to zafascynowanie dochodzi do zafalszowania obrazu czlowieka,który tym uczuciem zostal obdarzony.Poniewaz marzenie  wytworzylo jakis obraz bohatera czy bohaterki  milosci----------wobec tego ten który staje się tej milosci przedmiotem  zostaje po prostu  uksztaltowany na obraz i podobienstwo marzenia i zostaje zaakceptowany nie takim jakim jest naprawde tylko takim jakim „powinien być jakim się go oczekuje

Dziecinstwo milosci jest bardzo zachlanne angazuje się bardzo silnie w zdobywanie Czlowie który stal się przedmiotem milosci ,musi być zdobyty To się staje sprawa niemalze rownoznaczna z zyciem lub  nie ---zyciem ze szczesciem lub nie------szczesciem.W  dziecinstwie milosci bardzo często nawet nie zmyslowosc jest najbardziej intensywna.O wiele silniejsze jest przezywanie uczuciowe.I tutaj jest roznica miedzy przezywaniem  u kobiet i u mezczyzn-----------to glownie kaza za sile miloscobiety sa zafascynowane samymuczuciem i za cene tego uczucia sa sklonne powierzyc siebie czlowiekowi prawie nie znanemut  tylko dlatego ze milosc jest dla nich czyms najwazniejszym w zyciuI ten okres milosci ma swoje zagrozenia i swoja patologie .Zagrozenie tkwi wlasnie w infantylnych cechach milosci w intensywnosci przezywania w tej zachlannosci na drugiego czlowieka na jego czas,na jego myslenie

Na wszystko czym jest i co przezywa.Istnieje zazdrosc o kazda chwile nie spedzona razem o każdy dzien oddalenia.TA intensywnosc stanie się zagrozeniem  wtedy gdy się ja uwaza za sile milosci-----tymczasem intensywnosc uczuciowego przezywania jest czyms innym anizeli glebia uczucia---to jakby dwie rozne jakosci…Jeżeli wielkosc milosci ocenia się intensywnoscia przezywania to niewatpliwie jest to okres szczytowy  ale nie jest to okresszczytowy milosci---to jest milosci dziecinstwo.Opisywany bywa jako najwiekszy w milosci ponieważ marzenie latwiej dociera do tego przezywania milosci,ponieważ dla sztuki stal się  ten okres najbardziej interesujacy i najwiecej o nim mowiono tworzono poematow.  W przeswiadczeniu ze to wlasnie jest szczytowy okres milosci tkwi ogromne zagrozenie.I tak jak zdarza się ze umieraja dzieci tak tez i milosci mogą ginac na tym etapie albo zostaja skazane na smierc przez samych kochajacych jeżeli będą oni usilowali to swoje przezywanie milosci w jakis sposób zakonserwowac,uznac ze ma ono być trwale,stale i obowiazujace

Milosc wyrastajaca z dziecinstwa ,dojrzewajaca uwaza się nieraz za milosc uchodzaca konczaca się gdy tymczasem zaczyna się ona dopiero rozwijac„

Mlodosc milosci to okres w którym nie wystarca już sama fascynacja uczuciem.Milosc zaczyna szukac wyrazu Najczestszym typowym wyrazem jest podjecie wspolzycia seksualnego,zawarcie malzenstwa wspolne zamieszkanie.Seks jako forma wyrazania milosci staje się poszukiwaniem sposobu niewerbalnego  przekazywania swojego przezywania milosci i zakomunikowania jej temu który jest tej milosci przedmiotem.Jest to szukanie kontaktu z drugim czlowiekiem,szukanie porozumienia.Jest jednoczesnie jeszcze proba zdobycia,już nie tylko zdobycia tak jak się często zdobywaja dzieci:”Podziwiaj mnie” ale proba zdobycia czlowieka”Zostan ze mna””Stan się moim”albo”Przyjmij mnie”  Ten okres mlodej milosci posiada również swoje zagrozenia Takim zagrozeniem jest proba  uczynienia kochanego czlowieka swoja wlasnoscia

C  Z  Ł  O  W  I  E  K       N  I  E      M  O  Ż  E       B  Y  Ć         W  Ł  A  S  N  O  Ś  C  I  Ą             D  R  U  G  I  E  G  O               C  Z   Ł  O  W  I  E  K  A

Nawet w największej miłości nie może zrzec się swojej autonomiczności, swojej indywidualności. A ten okres miłoscidąży do jakiegoś zlania się dwojga w jedno----chce się zdobyć partnera, przywiązac go i w jakiś sposób odciąc mu powrót. Przy czym to „posiadać drugiego czlowieka” jest silniejsze w pragnieniu mężczyzny----u kobiety silniejsze może być pragnienie powierzenia się komuś, oddania się stania się komuś drugiemu niezbędna…….Tutaj kobieta jest bardzo narażona na to że zostanie przywłaszczona, a przywłaszczona może zostać zdegradowana do roli przedmiotu, własnosci, rzeczy

W tym okresie młodej miłosci następuje bardzo istotny proces stopniowego przechodzenia z postawy biorcy do postawy dawcy. To przechodzenie jest czasem powolne a czasem gwałtowne Na ogół trwa całe lata. I czasem jest bolesne. Musi przejść szereg momentów trudnych--------pierwszym z nich może stać się konfrontacja marzenia z rzeczywistością. Marzenie towarzyszy człowiekowi do momentu gdy młodzi rzeczywiscie zostają razem. Ale potem ich opuszcza i pozostawia w sytuacji w której powoli narastarozczarowanie, ponieważ wobec realizmu życia zaczynają powoli opadać te wszystkie przystrojenia jakimi marzenie ozdobiło partnera i samą miłość. Następuje konfrontacja człowieka takiego jakim ”miał być” z tym jaki jest. Ta konfrontacja jest bolesna przebiega niekiedy burzliwie, dochodzi nawet do oskarżen o zafałszowanie siebie o udawanie:”to ty jestes taka?””to ty cały czas udawałes”a to po prostu skompromitowały się marzenia.

Stad nowe zadanie:przyjecie drugiego czlowieka takiego jakim jest,którego się pokochalo,poslubilo i z którym się chce pozostac………………..a to wcale nie jest latwe.Nastaje czas pokusy:proby przerobienia czlowieka ,wychowania go na obraz i podobienstwo marzenia.Najczesciej rozgrywa się to w ten sposób ze probuje się wymusic przystosowanie się czlowieka .Bardzo często mowi się tutaj ladnie”Dobry maz powinien…….””Prawdziwie dobra zona powinna”----jest to cos w rodzaju krytycznego koncertu zyczen.Ta proba przerobki partnera jest ostatnia proba rezyserowania milosci.Ostatnia proba żeby zagrac te milosc tak jak ona”powinna była „wygladac w swiecie marzen   A tymczasem prawie każdy czlowiek ma inny swiat marzen i wyobrazen i zinnym wyobrazeniem rozpoczal swoje zycie milosci i wobec tego musi nastapic zderzenie ,konflikt.To wszystko powoli z czasem coraz bardziej się komplikuje.I przychodzi moment najtrudniejszy--------------akceptacji na nowo  czlowieka którego się  kiedys pokochalo i poslubilo….TRZEBA  PO   PROSTU WYBRAC GO NA NOWO          Nie wszyscy chca tego dokonac         Nie wszyscy chca dojrzewac w swojej milosci       Ten okres obfituje w najtrudniejsze momenty Tutaj najlatwiej nasuwa się pokusa zerwania żeby się cofnac do etapu marzen,poczekac az narodzi się  nowe  uczucie------a tamto pierwsze uznac za nieudane i rozpoczac to wszystko jeszcze raz na  nowo—poprzez dziecinstwo,mlodosc----nie przewidujac oczywiście ze dojdzie się do tego samego punktu

Przyjecie partnera takim jaki jest,jaki okazal się w codziennym zyciu-------to chyba najwiekszy dar jaki może czlowiek zlozyc czlowiekowi,to jest jak gdyby punkt zwrotny—punkt w którym milosc zaczyna dojrzewac.Tymczasem w tym okresie ciagle jeszcze trwa zagrozenie milosci niedorozwojem.W patologi milosci najczestsze jest wlasnie zjawisko niedorozwoju,zjawisko kurczowego trzymania się niedojrzalych postaci milosci,uwazanie ich za ostateczne i buntowanie się przeciwko temu  co jest w milosci procesem naturalnym------bo milosc poprzez dojrzewanie zmienia się.Staje się przede wszystkim mniej intensywna w przezywaniu.Staje się na co dzien jakby nie najwazniejsza,zstepuje w glab czasem popada w dlugie milczenie  może az za dlugie.Dojrzewanie milosci ma swoja nute melancholii,tak samo jak stawanie się doroslym i dojrzewanie do zycia spolecznego:ludzie,którzy koncza mlodosc i wchodza w wiek dojrzaly doskonale ten smutek znaja-bo przeciez i w normalnym zyciu ludzkim blednie przezywanie, blednie intensywnoscdoznan------już nie potrafimy tak się wzruszac jak w dziecinstwie,jak we wczesnej mlpdosci,już nas tak nic nie bierze,już nie potrafimy się tak zaangazowac  na calego,rzucic wszystko na szale,jak to potrafimy w mlodosci.Niektorzy nie chca przyjac tego zalu i nie chca przyjac dojrzalosci.Wyobrazaja sobie ze milosc mija………a ona po prostu dojrzewa…..W tym okresie milosc chce być tworcza,chce cos tworzyc.Tym co tworzy najczesciej jest wspolnota,dom ---  gniazdo.Tworczoscia milosci jest rodzina.Dziecko staje się wspolnym wyrazem tego co laczylo rodzicow.Ono w jakis sposób ma przekazac swiatu jaka była milosc dwojga.Kazde z nich chce przekazac dziecku to co w nim najlepsze.Mloda milosc chce tworzyc------chce dac zycie----i dlatego rodzi pragnienie ojcostwa i macierzynstwa.Kiedy czlowiek nie chce dziecka najczesciej jest po prostu niedojrzaly.Jezeli w milosci dwojga jest lek przed tym trzecim—to znaczy ze sa jeszcze w dziecinstwie swojej milosci.Dojrzewanie milosci przynosi jej cos czego nie miala w dziecinstwie a w mlodosci niewiele------zrozumienie i czulosc.Bo zrozumiec czlowieka można dopiero wtedy kiedy się go przyjmie,zaakceptuje we wszystkim co w nim jest prawdziwe nawet w tym co rani,co jest bolesne co chcialoby się w jakis sposób zwalczyc,usunac.A przeciez nie możemy zwalczyc niczego w drugim czlowieku,możemy mu tylko pomoc żeby on sam to zwalczyl i żadne domaganie się tego  procesu dojrzewania nie przyspiesza.

Kleska i zagrozeniem mlodej milosci może być pozorne zwyciestwo jednego z partnerow,tego który chcial dominowac.Jego zwyciestwo jest zagrozeniem,ponieważ czlowiek nie może dojrzewac jeżeli zrzeknie się swego”ja” i podda się calkowicie drugiemu czlowiekowi.Jezeli komus udalo się zapanowac nad swoim mezem/zona calkowicie to i jemu i sobie wyrzadzil krzywde.I temu co ich laczy tez wyrzadzil krzywde-------wyrzadzil krzywde miłości.Ten,który zwyciężył najczęściej utrwala w sobie postawe biorcy,postawe naleznego otrzymywania.A to jest przeciez zawsze niedorozwojem człowieka,jeżeli nie stanie się obdarzającym,przekazującym to,co ma,co zdobyl.Czlowiek który nie jset zdolny do ofiarności,w jakis sposób jest cale Zycie niedojrzaly

Milosc staje się dojrzala poprzez przyjecie partnera w jego rzeczywistości,przyjecie go na nowo jeszcze raz,potwierdzenie wybrania go takim jakim jest naprawde-----ze wszystkimi zaletami i wadami Towarzyszy temu spadek intensywności przezywania ,również zmysłowego.Problem”Czy jestem kochany?”schodzi na drugi plan wobec problemu:Czy kocham dostatecznie

.

Czy nie sprawiłem ,czy nie sprawiam zawodu.Stopniowo rozwija się wrażliwość na potrzeby tego drugiego.Znamieniem tego jest jakby zanik postawy pretensji,licytacji darow,wyliczania obowiązków Z czasem ,w miłości dojrzalej możemy kochac człowieka nie tylko pomimo jego wad ale troche wlasnie ze względu na jego wady,bo jego wady jego ułomności czynia go jakos w zyciu bezbronnym w jakis sposób określają jego granice,stanowia jego ograniczenie w rozwoju i w tym co moglby zdobyc  Wówczas zaczynamy kochac wlasnie po to by rozszerzyc człowieka,żeby go swoja miłością oslonic  przed tym wszystkim co mu zagraza ze względu na jego niedoskonałość,ze względu na jego ograniczenie.Czujemy się odpowiedzialni za niego,bronimy go przed nim samym-------to jest milosc dojrzala….chyba o niej mowic najtrudniej bo w tym okresie już człowiek nie szuka wyrazu swojej miłości w slowach.Zdaje sobie sprawe ze i tak wyrazic jej nie potrafi.I dlatego ludzie starsdi

I starzy tak niechętnie mowia o miłości,najczęściej o niej nie mowia nawet miedzy soba.Nawet wtedy gdy ona jest miedzy nimi stale obecna,kiedy dyktuje każdy gest,kazda troske,nawet jeśli to jest tak przesmiewane przez młodych parzenie ziolek dla chorego meza,dbałość o potrzeby chorej zony,o cisze w domu,cierpliwe stanie w kolejce po ulubiona wędlinę------cokolwiek------to wszystko SA wtedy wyrazy miłości,która już nie potrzebuje slow,która jest cala nastawiona na potrzeby drugiego człowieka,jest gotowością udzielania ,chronienia

Milosc dojrzala już prawie nie jest zagrozona.I dlatego można powiedziec ze milosc dojrzala odprowadza człowieka do konca jego zycia.Czasem przeprowadza przez grob.Jest wielu ludzi,ktorzynigdy nie potrafia zapomniec tego najbliższego człowieka,który ich opuścił i który pozostaje,mimo śmierci ,stale obecny

Smierc grozi na ogol tylko miłości niedojrzalej.Tutaj istnieje niebezpieczeństwo ze z chwila kiedy nastepuje zbledniecie intensywności przezywania zaczyna się poszukiwanie nowej miłości---wydaje się wtedy ludziom ze milosc się skończyła a tymczasem ona po prostu dojrzewa……….A nowa milosc może przyjść nie szukana i nie wzywana,może się zrodzic tak samo jak tamta i przejść przez dzieciństwo i dojsc do tego samego punktu………człowiekowi wydaje się ze miara miłości jest intensywność przezywania uczuciowego  ze im wieksze uczucie tym wieksza milosc-------nic bardziej mylnego!!!Nowa milosc może zachowac się w stosunku do poprzedniej jak nowotwor,który ja toczy i niszczy.Toczy ja przez to ze jest tak zaborcza,tak prymitywna,tak intensywna w przezywaniu zmysłowym,tak absorbujaca.I chyba dlatego ludziom dojrzalym towarzyszy lek przed nowa miłością która może pojawic się w zyciu i stac się czyms niebezpiecznym wlasnie poprzez swoja gwałtowność i poprzez zludzenia które ze soba niesie

Psychologia uczuc mowi ze uczucia im sa prymitywniejsze tym sa intensywniejsze w przezywaniu’’  dlatego mowimy nawet o ograniczeniu świadomości,o zaslepieniu,które w czlowieku stwarza np.gniew`może ono również stac się udzialem człowieka opanowanego przez tak prymitywny afekt jak zazdrość.Nawet ustawodawcy,nawet prawo karne przewiduja pewna taryfe ulgowa dla ludzi opanowanych tak prymitywnymi uczuciami.Im uczucie prymitywniejsze,niedojrzalsze tym intensywniejsze i tym bardziej krotkotrwale.Im uczucie jest wyższe w hierarchii,tym spokojniejsze w przezywaniu,tym głębsze i trwalsze……………I dlatego o miłości trwalej można mowic dopiero wtedy kiedy to będzie milosc dojrzala.I chyba powolanie do pelni dojrzalej—już trwalej---milosci zaklada   Kosciol głosząc nauke o jednym i nierozerwalnym małżeństwie…bo naprawde trzeba wielu lat żeby przezyc cala milosc ze wszystkim co ona może człowiekowi dac…………Nie wiem czyzycie ludzkie jest dostatecznie dlugie na to aby można w nim pomieścić wiecej niż jedna ,naprawde pelna milosc,która się przezywa od dzieciństwa Az do jej pelnej dojrzałości…..a czasem Zycie jest za krotkie aby milosc w człowieku w pelni dojrzala

Wracajac do Adama i Ewy—nie odczuwali oni popedu seksualnego jako wewnetrznego przymusu  czy instynktu pchajacego ich do egoistycznego zaspokojenia.Co się jednak takiego stalo ze nagle zaczeli się siebie wstydzic?Pojawil się grzech.Ale przeciez ich ciala były takie same „przed” i „po”grzechu  Gdzie wobec tego nastapila zmiana?-----w sercu.To serce zostalo zatrute,nie cialo

Chodzi o scisly zwiazek pomiedzy sercem a spojrzeniem.Chrystusowi chodzi o serce którego zawartosc ujawnia się w sposobie patrzenia na innych.Wpozadliwym patrzeniu nadruga osobeu

Ukrywa się pewne oszustwo którego dopuszcza się serce.Pozadajac redukuje się czlowieka tylko do jego walorow seksualnych.Zadowolenie seksualne staje się wtedy wiodacym motywem zainteresowania się drugim.Im bardziej pozadliwosc opanowuje serce tym mniej staje się wrazliwe na dar osoby.Czlowiek dzialajacy pod dyktando pozadania zrezygnowal z samokontroli i opanowania  Matylko jeden cel:posiasc obiekt pozadania uprzedmiotowiajac tym samym drugiego czlowieka  Pozadliwosc mowi:chce być szczesliwa i jeśli dostane to czego pragne—tak się stanie.Prawdziwe”ja”mowi :chce być szczesliwa i jeśli uczynie bezinteresowny dar z samego siebie------tak się stanie

 pożądliwość

--odbiera nam tozsamosc

--cialo postrzegane jest jako przedmiot do uzywania  zamiast jako dar wzajemny z siebie

Po upadku istnieje dramat cielesnosci czlowieka------dramat wcielonego ducha.Duch ludzki jest niewidzialny,cialo zas postrzegalne.W zwiazku z tym pojawia się niebezpieczenstwo traktowania 

Czlowieka jao ciala.Mozna zapomniec ze czlowieka okresla duch,ze czlowiek ma osobowe wnetrze

Wstyd dziewczyny która napotyka pozadliwe spojrzenia chlopaka,wstyd chorego mezczyzny

Który w szpitalu zalatwia swe potrzeby w obecnosci pielegniarki oznajmia ze c z l o w i e k       

N  i  e       j  e  s  t       t  y  l  k  o         t  y  m        c  o        w  i  d  a  c             Jest czyms wiecej niż widzialne

Cialo……Wstyd jest reakcja obronna------we wstydzie chodzi o wartosc wewnetrznego „ja” ---o osobe

Wstyd jest znakiem zagrozenia tej wartosci i jednoczesnie sposobem jej chronienia.Czlowiek nie wstydzi się,nie musi się wstydzic gdy nie istnieje mozliwosc przedmiotowego uzycia jego ciala

Cialo w pelni wyraza ducha.Nagosc znaczy.Nagosc wyraza o s o b e  Ma moc wyrazania tego co

Wewnetrzne w czlowieku

  Seksualizm ludzki z biologicznego fizjologicznego punktu widzenia jest funkcja organizmu jak

Wszystkie inne procesy zyciowe.W gruncie rzeczy jednak czlowiek buntuje się przeciw sprowadzaniu

Jego zycia seksualnego dospraw czysto fizjologicznych i slusznie bo przeciez sytuacja czlowieka jest inna anizeli blisich mu skadinad zwierzat.Czlowiek w zycie seksualne angazuje swoja swiadomosc i wlacza w nie swoja bogata uczuciowosc.TO zlaczenie zycia seksualnego z uczuciowoscia i wlaczenie w swiadomosc swiadczy o tym ze zycie to stanowi pewna forme stosunku czlowieka do rzeczywistosci a nawet ze jest ono forma tworczosci,jest sposobem wypowiadania się czlowieka.jezykiem milosci miedzy mezczyzna i kobieta

Milosc miedzy mezczyzna a obieta może istniec niezaleznie od zycia seksualnego.Mowi o tym wiele literatura,poezja zwlaszcza dawne piesni ukladane dla niedostepnych a ukochanych „dam  serca” Również wielowiekowy obyczaj kojarzenia malzenstw bez pytania o zgode zainteresowanych,bez zapoznawania ich nawet ze soba,swiadczy o tym ze malzenstwo[a wiec i zycie seksualne]było czyms odrebnym od milosci i ze spolecznie godzono się na to.Jest zdobycza ostatnich wiekow,zwlaszcza dwudziestego ze milosc i zycie seksualne splotly się na stale.ze zostala ustalona wolnosc w dobieraniu się, w wyborze partnera malzenskiego.To swiadczy o tym ze zycie seksualne zostalo zaakceptowane jako wyraz i jezyk milosci laczacej dwoje ludzi a wiec nie tylko jakodzialanie majace zaspokoic subiektywnie przezywana potrzebe ale powolac do zycia nowa istote ludzka.

Psychologia rozwoju seksualnego jest trudna dziedzina badan.Rozwoj seksualny chlopcoa i dziewczat

Jest do pewnego momentu zbiezny.Pierwsza faze rozwoju psychicznego w zakresie seksualnym stanowi okres zainteresowania intelektualnego,które pojawia się w wieku srodkowych klas szkoly podstawowej.W tym okresie dziecko zdobywa uswiadomienie tzn pewien zakres wiadomosci o narzadach i funkcjach seksualnych i rozrodczych.Poczatkowo zainteresowanie dziecka jest wolne od zaangazowania uczuciowego,jest zainteresowaniem intelektualnym.Dziecko chce poznac i wiedziec natomiast nie dazy do osobistego udzialu sprawach i na ogol zachowuje dystansPozniej dopiero dolaczy się zainteresowanie uczuciowe.Zaangazowanie to inaczej przebiega u chlopcow i u dziewczat  U dziewczat na pierwszy plan wysuwa się zainteresowanie sfera uczuciowa.U chlopcow potrzeby uczuciowe budza się rownolegle ale oddzielnie od potrzeb seksualnych,Zainteresowanie uczuciowe może u chlopca dotyczyc jednej a pociag seksualny innej dziewczyny.Chlopiec w tym okresie osiaga  faze okreslana jako protoseksualizm.Jest to prymitywna forma seksualizmy,ktorej istota jest egocentryzm przezywajacego,poszukiwanie przyjemnosci seksualnej dla niej samej,bez wiezi uczuciowej wiazacej z ewentualna partnerka.W tym okresie dla mlodego mezczyzny liczy się dziewczyna jako dziewczyna,obiekt mogacy udzielic przyjemnosci i tylko w tym zakresie budzacy  zainteresowanie.Jesli jest ladna i koledzy zazdroszcza tym lepiej,gdyz dodatkowo syci proznosc chlopieca.Protoseksualizm w okresie dojrzewania może przybrac formy zastepcze jako onanizm który jest skrajnie egocentryczna forma zycia seksualnego.Partner albo nie istnieje albo tylko jako wyobrazenie---celem jset samo przezycie odprezenia seksualnego 

Ta faza dojrzewania u dziewczat rzadziej  przyjmuje podobna forme,ponieważ od razu cale ich zainteresowanie budzi milosc i pragnienie aby być kochana.Bardzo nieraz prymitywna i niemal prowokacyjna kokieteria dziewczat sluzy wzbudzeniu uczucia  a nie pozadania.W prawidlowym rozwoju dziewczyny potrzeby seksualne nie pojawiaja się wczesnie.Niekiedy dziewczyna sklonna jset podjac wspolzycie seksualne tylko ze względu na milosc i na zaangazowanie uczuciowe wobec partnera.W tym samym wieku mlody mezczyzna podejmuje zycie seksualne bez względu na to czy jest zaangazowany uczuciowo czy nie.Stad wlasnie zrodzilo się pojecie ‘podrywania” i „zaliczania” sycacego proznosc i traktujacego czynnosci seksualne niejako sportowo,jako swoista sprawnosc i potwierdzenie wlasnej wartosci

Przebieg dojrzewania i pierwsze doswiadczenia seksualne maja ogromne znaczenie dla dalszego rozwoju czlowieka.Fizjologia wyzszych czynnosci nerwowych odkryla prawo rzadzace zyciem odruchowym,które nazwano prawem pierwszych polaczen,czyli”wdrukowania” Prawo to stwierdza ze kazde przezycie pierwsze staje się jakby przezeciem modelowym,trwalym,nie do wymazania.  

Obserwujemy to w roznych dziedzinach zycia np.jesli dziecko znajdzie się w sytuacji budzacej lek i pod wplywem tego leku pierwszy raz w zyciu podejmuje agresje------ten pierwszy gest utrwala się i zawsze w momentach leku i agresji dziecko powtarzac będzie ten sam gest,nie zdajac sobie z tego sprawy.Reakcja utrwalona jest prawie nie do wygaszenia

Zasada pierwszych polaczen dotyczy szczególnie zycia seksualnego.Pierwszy akt seksualny staje się modelem pozniejszych zachowan seksualnych,tym bardziej ze jest to dzialanie odruchowe o ogromnym natezeniu odczuwania i zawezajace powaznie udzial swiadomosci.Ktos kto za pierwszym razem zachowal się brutalnie wobec swojej partnerki może mieć tendencje do brutalnosci w calym zyciu seksualnym.Pierwszy partner staje się w pewnym sensie wzorem partnerstwa a pierwszy akt  modelem stale w przyszlosci powielanym.Deprawacja w dziedzinie seksualnej na tym wlasnie polega----poszukiwanie wciąż na nowo z roznymi partnerami –pierwszego najsilniejszego przezycia.            

A ponieważ zyciem seksualnym rzadzi zasada zmeczenia,kazde dalsze przezycie jest bledsze od poprzedniego pozostawiajac rozczarowanie i tesknote do intensywnosci pierwszych przezyc…..

Druga wazna zasada:powstajacy stereotyp zachowania seksualnego zalezy w znacznym stopniu od tego w jakiej fazie rozwoju,w jakim stopniu dojrzalosci czlowieka powstalo owo pierwsze modelowe zachowanie czy przezycie.Inicjacja seksualna utrwala czlowieka na tym poziomie rozwoju psychoseksualnego na którym zostala podjeta.W pierwszej fazie dojrzewania psychoseksualnego  zainteresowanie jest tylko intelektualne,bez udzialu uczucia.Zdarza się w tym wieku decyzja wspolzycia seksualnego z motywow ciekawosci,dla korzysci,bo w tym wieku obietnica spelnienia jakiegos zyczenia może być silniejsza niż opory,gdy wstydliwoscnie jest dostatecznie wyksztalcona,a poczucie wlasnej godnosci opiera się na czysto zewnetrznych wartosciach.Dziewczyna podejmujaca wspolzycie seksualne z przygodnym partnerem bez zaangazowania uczuciowego jest zagrozona tym ze i w przyszlosci podejmie bez oporu wewnetrznego podobna decyzje dla okreslonych korzysci zyciowych,nawet jeśli zwiazana będzie uczuciowo ze swym wybranym i poslubionym.Zycie seksualne pozostanie odrebna,inna dziedzina zycia,nie będzie poczucia zdrady w przypadkowym kontakcie seksualnym.Rownolegle podobne będą dzieje mezczyzny,którego inicjacja przypadla na okres gdy liczy się jedynie wlasne przezycie a partnerka jest tylko narzedziem wobec którego brak nie tylko milosci ale i poczucia odpowiedzialnosci.Jakze wówczas spokojnie zaprzecza się ojcostwu,uchyla od ponoszenie kosztow utrzymania niepozadanego dziecka,jak wtedy trudno o zrozumienie samego pojecia wiernosci malzenskiej,traktowanej jako nieznosne ograniczenie swobody seksualnej.Wtedy tez nie sposób pojac ze zycie seksualne ma być jezykiem milosci,udzielaniem ponieważ jest tylko egoistycznym braniem,zaspokajaniem wlasnej potrzeby.Utrwalony protoseksualizm to wlasnie skutek przedwczesnej inicjacji seksualnej.Dopiero wiek mlodzienczy mezczyzny i mlody wiek meski przynosza zjednoczenie się pragnien uczuciowych i potrzeb seksualnych w poszukiwaniu kobiety jednoczesnie umilowanej i pozadanej,upragnionej patrnerki a jednoczesnie budzacej szacunek towarzyszki zycia

W dojrzewaniu dziewczyny na ogol brak jest fazy rozdzialu uczucia i pozadania wylacznie zmyslowego  Dominuje pragnienie milosci,dla niej poszukuje się bliskosci a niejednokrotnie daje „dowod milosci”podejmujac dla kochanego mezczyzny ryzyko przedwczesnego wspolzycia seksualnego.Intuicja uwodzicieli dobrze odczytuje przezywane przez dziewczyne przywiazanie uczuciowe i do niego się odwoluje w swym zadaniu”dowodu milosci”

Mlode dziewczeta,wolne jeszcze od potrzeb seksualnych prowokuja pozadanie,które traktuja jako wyraz najwyzszego uznania dla swej urody i wdzieku z którym niejednokrotnie wiaza cale przezywanie wlasnej ludzkiej wartosci,Dziewczeta w tym okresie traktuja posiadanie”swojego”chlopca przede wszystkim jako potwierdzenie wlasnej wartosci.Nic wiec dziwnego ze ulegaja szantazowi mezczyzny bojac się stracic nie tylko milosc ale i najistotniejszy dowod swej wartosci jakim jest wśród ludzi obecnosc wielbiciela i kochajacego chlopca.A potem wśród kierowanych do poradni ,do psychologow pytan tak często powtarza się pelne bolesnego zdumienia pytanie;”Dlaczego gdy dalam żadany dowod milosci,chlopak mnie opuscił?

W imie milosci upragnionej iprzezywanej bardzo intensywnie,choc glownie uczuciowo dziewczyna nie kiedy podejmuje zycie seksualne nie bedac jeszcze zdolna do przezywania odprezenia i rozkoszy.     Do pelnego przezywania seksualnego kobieta dojrzewa powoli w stalym zwiazku,w atmosferze pelnego zaufania,poczucia bezpieczenstwa,wolna od lęku---a wiec wlasciwie tylko w malzenstwie  Gdy wspolzyciu towarzyszy lęk------czy to przed ciaza czy przed porzuceniem,gdy ma watpliwosci czy jest naprawde kochana----nie jest zdolna do pelni przezywania seksualnego.Przedmalzensie milosci i romanse pozostawiaja niezatarty slad w psychicznym a nawet fizjologicznym przezywaniu seksualnym na cale zycie.Czesto pierwszy partner staje się nieswiadomym modelem wedlug którego dokonuje się nastepnych wyborow  i budza się pretensje do nastepnego ze nie jest taki jakim był pierwszy.Przedwczesne szkolne,studenckie,kolezenskie romanse koncza się nader często rozejsciem lepiej jeśli malzenstwem.Jezeli konczy je rozstanie,stają się przezyciem urazowym,szczególnie bolesnym dla strony porzuconej.Tak zwane „zgodne”zerwania o wiele czesciej stanowia swoisty fason ,maske ukrywajaca upokarzajace cierpienie.Cierpianie to czesciej jest udzialem dziewczyny       bo to ona wlasnie przez wspolzycie seksualne,nawet jeśli nie dalo jej satysfakcji,przywiazuje się bardziej----podczas gdy nasycone pozadanie mezczyzny,któremu nie towarzyszyla milosc wlasnie wtedy szybko wygasa.Przedwczesne podjecie wspolzycia seksualnego zamiast polaczyc stawia kobiete i mezczyzne przeciwko sobie,Od tej chwili mlody mezczyzna zaczyna odczuwac zwiazek jako uciazliwy bo go już ogranicza,zamyka—wydaje mu się ze stracil swobode,wolnosc osobista,podczas gdy dziewczyna tym bardziej czuje się zwiazana,im wiecej ją oddanie się kosztowalo i cierpi widzac ochlodzenie uczuc partnera,Ambicja nie pozwala ujawnic co przezywa od poczatku,chocby o tym nie było mowy,chocby pozornie wrecz akceptowala atmosfere „przygody”—liczyla na stabilizacje uczucia,zawarcie malzenstwa,W przeciwnym razie nie podjelaby wspolzycia seksualnego,którego potrzeby nie doznawala i do którego nie doszloby bez nadziei na stabilizacje zwiazku

Dalszy los mlodzienczego romansu to podzial rol na porzucajacego i porzuconego.Dziwna jest jakos atmosfera naszej obyczajowosci,ze tylko porzucony wstydzi się i czuje się upokorzony---nie wiem kto z tych dwojga doznaje wiekszej straty i szkody w zakresie charakteru.Porzuconemu pozostaje trwala nieufnosc,niewiara w milosc i lęk przed powierzeniem się w milosci a czasem szukanie zemsty na innych:”już mnie nikt nie pozostawi we lzach i cierpieniu,po prostu nie będę kochac,będę w milosci tym który bierze i porzuca,zachowuje swobode”Może jeszcze wieksza jest szkoda jakiej doznaje porzucajacy:pierwsze porzucenie troche kosztuje---pozostaje swiadomosc zadania bolu kochajacemu czlowiekowi,sprawienia zawodu.Czlowiek jednak dla ratowania dobrego samopoczucia tlumi takie doznania---a kazde nastepne porzucenie przyjdzie coraz latwiej,poczucie winy zastapi się pretensja do porzuconego za to ze nie potrafil przy sobie zatrzymac.I tak stopniowo zabija się zdolnosc do wiernej milosci.Porzucony choc boi się kochac,może przez druga ,wierna i stałą milosc zostac uleczony.Nie sposób jednak uleczyc czlowieka,który przez powtarzanie porzucenia zabil swoja zdolnosc do milosci i przyjal swiadomie trwaly protoseksualizm.Sposrod kobiet,które w swym zyciu demonstruja meski typ przezywania,typowy dla protoseksualizmu,które prowokuja,zdobywaja  i porzucaja---wiekszosc doznala na progu swego zycia uczuciowego bolesnego porzucenia.Jest bardzo trudno nauczyc się na nowo ufnosci,bez ktorej nie ma kobiecej milosci,jeśli się doznalo porzucenia ,oklamania.Jeszcze trudniej nauczyc się serdecznosci tkliwosci,poczucia odpowiedzialnosci,jeśli się nabylo wprawy w porzucaniu.Przedwczesne zycie seksualne godzi więc najbardziej w ludzka zdolnosc do prawdziwej,stalej i wiernej mii”

Może w swietle tego co powiedziano jakos wyrazniej zarysuje się wartosc dziewictwa,nie tylko dziewczecego.Przyjeto je traktowac jakos prymitywnie,jako ceche anatomiczno-fizjologiczna.Tymczasem to,co w nim najwazniejsze,to wymiar psychologiczny,moralny.Dziewictwo jest wlasnie wolnoscia wobec potrzeb seksualnych,wolnoscia od wszystkich urazow,jakie przynosi ze soba przedwczesne,niedojrzale i prymitywne zycie seksualne.Jest pelna wewnetrzna gotowoscia i otwartoscia na milosc------również w jej wyrazie seksualnym.Dziewictwo jest u kobiety i mezczyzny dowodem sily wewnetrznej i niezaleznosci wobec nacierajacych zewszad,w naszej rozerotyzowanej kulturze sugestii i bodzcow erotycznych;budzi nadzieje na zdolnosc do wiernosci wobec ostatecznie i rzetelnie wybranego partnera.Dziewictwo swiadczy o tym ze czlowiek zachowal wobec wlasnego ciala i wlasnego popedu pewien dystans,wladze,niezaleznosc----ze wreszcie nie uwaza on spraw popedu seksualnego ani za najwieksza sprawe swojego zycia,ani tez za forme rozrywki na godziny pustki i nudy,ze posiada dazenia i zainteresowania i ------co niebagatelne----ze w swoim spojrzeniu na czlowieka nie za najpierwsze i najwazniejsze uwaza to co plciowe….

Jak widac przeszlosc seksualna ma ogromne znaczenie dla losow milosci w malzenstwie.Istnieje u czlowieka z duza przeszloscia seksualna podswiadome oczekiwanie na partnera”idealnego” to znaczy takiego,który mialby zalety wszystkich poprzednich razem a jednoczesnie bylby wolny od ich wad    Takiego oczekiwania nie jest w stanie spelnic żaden czlowiek,zwlaszcza dziewiczy gwarantujacy zdolnosc do wiernosci i stalosci uczuc----a przeciez takiego towarzysza zycia poszukuje się.Kazdy nastepny partner coraz mniej jest w stanie przywiazac do siebie i coraz latwiej prowokuje wygasanie  przywiazania,czyli latwosc porzucenia.Powiedzmy sobie ze      i m  d a l ej o d   d z i e w i c t w a    t y m  d a l e j   o d   m  i  l  o  s  c  i.Jesli ktos mowi ze nie wierzy w milosc lub ze uwaza milosc za pojecie literackie to ujawnia ze jego zdolnosc,gotowosc do milosci zostala zraniona.Im dalej od dziewictwa tym dalej od milosci az do zaprzeczenia jej istnienia,az do sprowadzenia znaczenia slowa „kochac” do czasownika oznaczajacego czynnosci seksualne.Smutne i trudne do pojecia jak latwo takie znaczenie  tego najpiekniejszego slowa zakorzenilo się w naszym jezyku----oby znowu i nadal „kochac” oznaczalo postawe czlowieka wobec czlowieka.Jedynie wtedy od milosci jako nie tylko uczucia,ale podjetego zyciowego zadania----przyjecia czlowieka i wzajemnego oddania----zalezec będzie to czyzycie seksualne stanie się wypowiadaniem się,intymną  mową milosci.I dlatego warto strzec wlasciwego znaczenia dziewictwa---aby zachowac zdolnosc prawidlowego poslugiwania się ta wlasnie mową

Witajcie
Chciałabym podzielić się z Wami własnymi doświadczeniami i przemyśleniami na temat miłości. Wiele ludzi nie rozumie slowa "milość" utożsamia ją z uczuciem zakochaniem i chcieliby aby uczucie trwało wiecznie a uczucia są zmienne
Usilują uczucie zatrzymać podczas gdy podlega ono rozwojowi tak jak rozwoj czlowieka. Napisano już wiele ksiażek na ten temat i wciąż ludzie nie rozumieją szukają i są nieszcześliwi
Baby

Witam na moim blogu. Będę tu zamieszczać moje wpisy.